Rozdział 13 ,, There’s a power in what you do Now, every other day I’ll be watching you''

*Isabelle*
- Oooo-nn... On tu byłłl.- jąkałam się.
- Ten skurwiel Bradley? On cie pobił?-pytał zdenerwowany.
- Ta-taa-taak.-szepnęłam.
- Spokojnie, to już się nie zdarzy. Nigdy. Obiecuję, a teraz chodź.- mówił prowadząc mnie za rękę do samochodu.-Jak ja mogłem przecież jedyny o tym wiedziałem. Czemu ci nie pomogłem?- coś tam szeptał pod nosem.
- To nie twoja wina.- odezwałam się.- otworzył mi drzwi i podał chusteczkę.
- Mam świetny pomysł. W poniedziałek z chłopakami, Sophie i Perrie, jedziemy na takie jakby domki letniskowe. Odpoczynek przed trasą. To jest w lesie, tam cie nie znajdzie,a  ty odpoczniesz przez tydzień.- proponował.
- Louis, dziękuję ci bardzo, ale ja mam pracę...- nie dokończyłam.
- Twoja szefowa widziała cie dzisiaj?
- Tak.
- Jeżeli jest w miarę normalna to zrozumie cię i twoją nieobecność.- wsiadł do auta i odjechał.- Teraz pojedziemy do mojego domu.
- Nie chce żeby ktokolwiek mnie teraz widział.- mruknęłam bardziej do siebie.
- Nikogo nie ma i nie będzie.- gdy z jego ust padły te słowa nieco odprężyłam się.
- To na pewno nie problem dla ciebie?- zapytałam.
- Ty i problem? Nieee. Nigdy.
- Hah nie rozumiem życia, ale okay.
- Wkrótce zrozumiesz jego sens.
Jego mądre słowa są dla mnie niczym sama nie wiem co. Jednak mam szczęście.
W radiu leciała nowa piosenka Ellie Goulding Love me like you do. Nigdy nie czułam tej miłości więc no cóż ta piosenka do mnie nie pasuje, jednak jest w niej coś przyciągającego.
- No i już jesteśmy.- chłopak wysiadł z samochodu i otworzył mi drzwi. Moim oczom ukazała się znajoma już villa. Na podjeździe stało tylko auto Louisa. Nie kłamał. Nikogo nie ma.
- Chodź.- zawołał mnie. Szłam lekko chwiejąc się. Nic dziwnego, przecież moją nogę zdobił fioletowy siniak.
Otworzył drzwi i weszliśmy do ogromnego korytarza. Zaproponował mi coś do picia. Miałam ochotę na najzwyklejszą herbatkę tak więc kilka minut później właśnie ją piłam.
- Oglądamy coś?
- Oczywiście.
Tak świetnie się bawiąc spędziliśmy kilka godzin. Zapomniałam o bólu. Później Louis odwiózł mnie do domu za co byłam mu wdzięczna. Gdy wysiadałam z auta ten zamiast odjechać również wysiadł.
- Isabelle jesteś czarująca dziewczyną. Masz dobre serce i niczemu nie jesteś winna. To nie twój wybór, że urodziłaś się w takim domu. Uwierz mi na słowo.- szepnął, a jego dłoń była na moim nie bolącym policzku.
- Ty naprawdę tak uważasz?.- zapytałam tak cicho, że tylko on mógł usłyszeć.
- Tak, a teraz idź do domu bo zmarzniesz. Przyjadę po ciebie w poniedziałek o 10:00. Dobranoc.- Pocałował mnie w policzek i odjechał, a ja nadal stałam oszołomiona w tym samym miejscu.
Cudowny chłopak.
* Rano*
Od kilku godzin byłam na nogach. W nocy spałam może godzinkę. Ta sytuacja wieczorem.... to było dziwne, ale miłe z jego strony.
- Jeszcze tylko dopieczemy ciasto i włożymy deser do lodówki.- powiedziała ciotka. Dzisiaj na kolacji mają pojawić się państwo Finnick. Cztery osoby+ trzy. jest to ważne spotkanie dla Alan, więc z Aną bardzo się staramy.
- Ciociu ja to dokończę, a ty idź się przygotować i trochę odpocząć.- oznajmiłam.
- Dobrze. W końcu mamy jeszcze tylko pięć godzin.- wybuchnęłyśmy śmiechem
Po skończonej pracy poszłam na górę, aby przygotowac swoje ciuchy. To nie jest jakiś bankier czy impreza, ale nie wypada przyjść w dresie. Wybrałam czarną sukienkę  i buty, oraz inne bibelotki.
Resztę dnia spędziłam na pomaganiu ciotki i sprawdzaniu wiadomości na laptopie. Koło szesnastej poszłam się ubrać. Makijaż, kąpiel co tu dalej mówić.....

Po godzinie siedemnastej usłyszeliśmy dzwonek do drzwi. Alan, wystrojony w czarny garnitur poszedł otworzyć. Wraz z ciotką dołączyłyśmy do niego. Po chwili moim oczom ukazały się cztery osoby. Pani Finnick ubrana w kremową sukienkę, Pan Finnick podobnie do wujka w garniturze,a  za nimi dwie dziewczyny. Na moje oko w podobnym do mnie wieku.
Wszyscy zaczęli się witać. Do mnie jak pierwsze podeszły dziewczyny ubrane w prześliczne sukienki. Brunetka w czarną, a jej siostra blondynka w białą.
- Hej jestem Allice.- przywitała się blondynka.
- Cześć,a ja Rachel. Jej starsza siostra.-wskazała na uradowaną Allice.
- Miło mi was poznać. Jestem Isabelle.- podałam im dłoń.
- Nam również. Strasznie nie lubimy takich kolacji. Same nudy, ale dzięki tej zyskałyśmy nową koleżankę.- mówiła tym razem Rachel.
- Ja też nie przepadam,ale mój wujek i ciotka tu rządzą.- parsknęłyśmy śmiechem.
- Więc nie jesteś ich córką.?- pytała się
- Nie... po prostu moi rodzice nie interesowali się moim losem, a ciotka mnie przygarnęła. Mieszkam tu dopiero od tygodnia..- opowiadałam.
- To smutne. W pewnym sensie my mamy podobnie. Rodzicom zależy tylko na kasie, a my trzymamy się razem i jak widzisz jesteśmy jak przyjaciółki. - wskazała na Rachel.
- Dobra chodźmy na kolacje,a  potem jeżeli zechcecie to zamiast tu siedzieć możemy pójść do mojego pokoju.- zaproponowałam,a  dziewczyny potaknęły.
po zjedzonej kolacji w dziwnej atmosferze pobiegłyśmy na górę.
- Witajcie w moich skromnych progach.- pokazałam na przestrzeń.
- Ładnie tu. My mamy dwie sypialnie, ale gdy rodziców nie było połączyłyśmy je.- zaśmiała się Allie.
- Tak w ogóle to ile macie lat.- zapytałam
- Ja osiemnaście, a młoda szesnaście.- wytłumaczyła Rachel.
- Wow witaj w klubie Rachel- przybiłam jej piątkę.- mam siostrę, która też ma szesnaście.
- Rozumiem, że mieszka z rodzicami?- zapytała Allie.
-Allice!-upomniała ja Rach.
- Tak, jest ich ulubienicą. Nigdy nie miałam z nią dobrych kontaktów.
- Czym się interesujesz? Musimy się lepiej poznać.... Co nie?- dopytywała Allie.
- Trochę śpiewam, tańczę, ale to wszystko dla siebie. Jeszcze czasem biegam.- mówiłam
- Wspaniale!!-pisnęła blondynka.
- Uspokój się!- uderzyła ją lekko w ramię Rach.- przepraszam za jej piski, ale często biegamy i przynajmniej ona uwielbia śpiewać....
- Nic się nie stało. Może coś zaśpiewamy? Mój pokój jest najbardziej oddalony od jadalni, więc nie będzie nas słychać...- zaproponowałam.
- Jasne.- zgodziła się Allie
- Ok. Tylko co?- zapytała Rachel.
Wybierałyśmy kilka minut i śpiewałyśmy kilka godzin. Normalnie wspaniałe dziewczyny. Znamy się od godziny siedemnastej, a już kochamy. Świetne. Koło dwudziestej drugiej Rachel i Allice zaczęły się zbierać. Na pożegnanie przytuliłyśmy się i wymieniłyśmy się telefonami. Obiecałam, że kiedyś się spotkamy. Pomogłam ciotce w zmywaniu i właśnie w tej chwili przypomniałam sobie o wyjeździe. Najgorsze jest to, że się nie spakowałam! Znalazłam walizkę i wpakowałam kilka koszulek, spodenki, spódniczki, strój kąpielowy, kurtkę.... Dużo rzeczy, ale wszystko. Po północy wzięłam prysznic i położyłam się do łóżka. Zasnęłam.
Rano, a właściwie nad ranem wstałam i ubrałam się w bluzkę ze słodkościami i spodenki oraz miętowe buty. Telefon włożyłam do kieszeni, zabrałam walizkę i kosmetyczkę. Ściągnęłam ją powoli po schodach. Nie chciałam nikogo budzić, gdy nagle z za ściany wypadła ciotka.
- Już się wyprowadzasz?- zapytała rozbawiona.
- Nie, nie. Po prostu sama nie wiem dlaczego to robię, ale moi nowi znajomi są bardzo towarzyscy i zaprosili mnie na mini wakacje...- tłumaczyłam się.
- Ok, skończ i zjedz śniadanie.- ponagliła mnie.
- Dobrze.- zgodziłam się i poszłam do kuchni. Na stole leżały kanapki. Mhmm. Szybko je zjadłam i za nim zdążyłam się obejrzeć na podjeździe stało duze auto. Wybiegłam z domu z walizkami. Zdążyłam jeszcze dać ciotce buziaka .
- Isa!!- pisnęła Perrie i pobiegła mnie przytulić.
- Perrie!!-krzyknęłam.
- Z nami się nie przywita- fuknął Harry.
- Ojj chodź tu do mnie Hazzuś.- pocałowałam go w policzek i przywitałam się z innymi. Chłopaki włożyli do bagażnika moje bagaże i ruszyliśmy.
- Czemu ty Perrie nie możesz się zmieścić w jednej walizce jak Isabelle?- zapytał Zayn.
- Bo nie mogę- udała focha.
- Sophie nie jedzie?- zdziwiłam się.
- Niestety nie. Pojechała do rodziny.- mruknął Liam.
- Przykro mi.- przytuliłam go.
Każdy gadał jak najęty w tym ja, aż do momentu SMS.........................................................................................................................
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hi :* Co myślicie o wyznaniu Lou ?? <3
miał być we wtorek, ale musiałam wam coś wynagrodzić..... Co do nexta to nowy bd w czwartek.....lub środę i piątek.... Wszystko zależy od lekcji itp.... Zajrzyjcie do ,,bohaterowie'' :***** :***
Kocham was <3 
Ps: Chciałabym jakby to napsiać no ok, a więc chciałabym sprawdzić ile was jest więc jeżeli możecie za co bd wdzięczna komentujcie ten rozdział !!!